KONKURSY I OLIMPIADY

Studia podyplomowe

 
Hemarex
 
Super Mind

Ostatnio najpopularniejsze

Czy Antoni Ponikowski będzie miał swoją ulicę w Białej Podlaskiej?
 
Kategoria Lokalnie

8 grudnia w Urzędzie Miasta Biała Podlaska, na ręce Przewodniczącego Rady Miasta - Dariusza Litwiniuka, złożona została petycja o nadanie jednej z ulic imienia Antoniego Ponikowskiego. Pod petycją podpisało się prawie 400 mieszkańców miasta Biała Podlaska.

 

 Czy Antoni Ponikowski będzie miał swoją ulice w Białej Podlaskiej?

Petycję podpisali  gen. bryg. w st. spocz. Ryszard Dębski, prof. nadzw. dr hab. Paweł Soroka –Koordynator Polskiego Lobby Przemysłowego, prof. dr hab. inż. Artur Rusowicz – prodziekan MEL na Politechnice Warszawskiej, Grzegorz Sobczak - Redaktor Naczelny "Skrzydlatej Polski", płk. dypl. pil. Jan Smolarek, mjr pil. Jerzy Trudzik,Tadeusz Kucharuk - Prezes Podlaskiej Agencji Consultingowej RECTUS-WOc Sp. z o.o., Tadeusz Kochanowski -   Zarządu NOT z Białej Podlaskiej, Małgorzata Mieńko – Prezes Stowarzyszenia Polska w Unii.

 PETYCJA

Kim był Antoni Ponikowski? 

 Antoni Ponikowski był jednym z założycieli Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej. Podlaska Wytwórnia Samolotów utworzona w latach 1923-1925, była największą fabryką samolotów w II Rzeczpospolitej. Tuż przed II wojną światową zatrudniała 1200 pracowników w Białej Podlaskiej i 500 w filii fabryki we Lwowie. Wyprodukowano ponad 1500 samolotów. Ta fabryka przyczyniła się w istotny sposób do rozwoju wielu ciekawych konstrukcji samolotów. Budowała zręby lotnictwa wojskowego. Antoni Ponikowski obok Stanisława Różyczki de Rosenwertha i inż. Witolda Rumbowicza był jednym z twórców tej wytwórni. Urodził się 29 maja 1878 roku w Siedlcach (zm. 27 grudnia 1949 w Warszawie). Przed I wojną światową działacz Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. W rządach Rady Regencyjnej pełnił urząd ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego (od 7 grudnia 1917 do 4 listopada 1918) i tymczasowego premiera (od 27 lutego do 4 kwietnia 1918). Od 19 września 1921 do 6 czerwca 1922 był premierem w tzw. rządzie fachowców i ponownie ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego, kierował też Ministerstwem Kultury i Sztuki. Był współorganizatorem polskiego szkolnictwa w Królestwie Polskim, w 1916 został profesorem miernictwa na Politechnice Warszawskiej. Był rektorem tej uczelni w latach 1921–1922 i 1923–1924. W latach 1925–1927 prezesem Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej Kraju.

 

 

Zdjęcia: Monika Pawlonka

Tekst: Interwizja

Opracowanie: Monika Pawlonka

09/01/2017

 

 
Copyright 2024 interwizja.edu.pl.
Copyright © Interwizja.edu.pl 2006 - 2016. Wszystkie prawa zastrzezone.